Wybrane psychologiczne wyznaczniki tremy koncertujących muzyków profesjonalistów i amatorów - Estetyka i Krytyka 25 (2/2012) MARCIN SZULC, ANNA OLSZAK
Wśród osób badanych przeprowadzono także analizę lęku mierzoną kwestionariuszem STAI. Zaobserwowano istotną korelację między poziomem lęku jako stanu oraz lęku jako cechy z nasileniem tremy (współczynnik korelacji Spearmana wynosi 0,689; p=0,000; istotność na poziomie 0,01). Zarówno wynik na skali lęk jako stan (X=36,76; s=7,224), jak i na skali lęku jako cechy (X=39,98; s=6,714) jest istotnie skorelowany z wynikiem tremy uzyskanym przez osoby badane. W przypadku lęku jako cechy jest to korelacja przeciętna, natomiast w przypadku lęku jako stanu – korelacja lekko powyżej przeciętnej. Nie stwierdzono różnicy w poziomie lęku między grupą artystów profesjonalistów a amatorów śpiewających w chórze.
Różnicę pomiędzy korelacją tremy z lękiem ujętym jako cecha i lękiem jako stanem widać wyraźnie na wykresach rozrzutu przedstawionych poniżej.
Na powyższych wykresach wyraźnie widać, że poziom tremy u muzyków jest bardziej związany z poziomem lęku jako stanu niż lęku jako cechy. Taki wynik jest niezgodny z hipotezą, w której założono, że trema jest zależna przede wszystkim od poziomu lęku jako cechy. Być może uzyskany rezultat wiąże się z faktem, że studentów akademii muzycznej badano w maju, a więc w miesiącu, w którym zbliża się sesja, egzaminy i zaliczenia, ergo poziom napięcia wśród osób badanych mógł być bardzo wysoki i zaburzał wyniki. Jest to problem, który należałoby poddać szczegółowym badaniom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz