Do dziś tuba nie jest
postrzegana jako instrument solowy. „Z mego doświadczenia wynika, że słuchacze
są bardziej otwarci na dźwięki wysokie, nawet jeśli chodzi o wokalistów. Basso
profondo jest chyba najrzadszym głosem szkoły wokalnej. Od dawna było tak, że
klucz basowy odsuwano na bok. Nie jestem pewien, co jest psychologicznym
powodem takiej sytuacji. Nie wiem, jak bardzo słuchacze są otwarci na
rzeczywistą jakość dźwięku.”
Tubistów, jak się zdaje,
wyróżnia spośród innych dęciaków blaszanych szczególne przywiązanie do
instrumentu. „Ci ludzie starają się rozwinąć i przenieść wszystkie swe
zdolności muzyczne na instrument, który nie zawsze wymaga tak wielu poświęceń.”
„Kompozytorzy zwykle
traktują tubę jako instrument akompaniujący; związane z tym niewielkie
trudności wykonawcze nie sprzyjają pracy nad pokonywaniem wielkich wyzwań.”
„Uświadom sobie, że
orkiestra to tylko jedna strona Twego życia. Tubiści, czy muzycy grający na
innych instrumentach akompaniujących i zespołowych muszą dbać o odpowiednia
ilość grania solowego dla siebie, dla inspiracji. Moim tubistom zawsze
powtarzam: ‘Jesteś solistą, gdy ćwiczysz w domu’. Dzięki temu możesz stawić
czoła rozmaitym trudnościom, które stoją przed solistą orkiestry symfonicznej.
Więc, kiedy interpretujesz muzykę w domu i kiedy jesteś na scenie, stwarzasz w
wyobraźni niezwykle silny obraz warunków wykonania publicznego. Zawsze miej na względzie, by nie czytać
nut tylko dla siebie, ale tak, jakbyś wykonywał dla innych. Jeśli kiedykolwiek
trafi Ci się okazja grania dla kogoś, bardzo ważne byś ją wykorzystał. Główną
jednak sprawą musi być Twoje stałe dążenie do coraz lepszego grania. Starzejąc
się, możesz jednak grać coraz gorzej. Więc staramy się troszkę spowolnić ten
proces, próbując stale nasze granie poprawić. W tym celu część naszego
ćwiczenia, powiedzmy 60% czasu, powinniśmy przeznaczyć na interpretację i
stylistykę zamiast przegrywania partii orkiestrowych, a 40% na rutynowe
wprawki. Jeśli grasz gamę, niech to będzie gama z Brahmsa, może to być gama,
którą grasz w zespole rockowym - to nie ma znaczenia, byleby to było wzięte z
jakiejś sytuacji wykonawczej. Dlatego ćwiczenie dla nas (tubistów) ma być
zawsze ekstrawertyczne.”
Muzyka współcześnie pisana
na tubę jest utrzymana głównie w średnim
i wysokim rejestrze, rzadziej w dolnym. „Zawsze uderzają mnie tubiści, którzy
chcą zakończyć utwór c3,
który dociera do uszu słuchaczy jako normalny dźwięk ze średniego zakresu.
Facet grający na tubie rozpozna, doceni i ucieszy się takim nadzwyczaj wysokim
dźwiękiem, ale reszta audytorium usłyszy tylko dźwięk w średnicy. Jeśli nie
zobaczą, że gość robi się czerwony lub niebieski z wysiłku, to mogą w ogóle te
nutkę przeoczyć. Ale kończąc na bardzo niskim dźwięku możesz osiągnąć dokładnie
taką reakcję publiczności, jak trębacz po zagraniu nadzwyczaj wysokiego
dźwięku - aplauz i zdumienie.”
„Tuba, oczywiście, jest
wspaniałym instrumentem solowym. Myślę, że może być już traktowana jako
instrument solowy. Dokonali tego Harvey Phillips, Roger Bobo i wielu innych
wspaniałych wykonawców. Myślę, że tak jak można znaleźć słuchaczy dla
fortepianu, skrzypiec, fletu i głosu, znajdą się ludzie równie wrażliwi na tubę -
lubiący słuchać brzmienia instrumentów dętych blaszanych.”
„Mamy już za sobą okres poszukiwania materiałów wykonawczych dla tuby.
Nadzwyczajne zasługi w tym dziele trzeba oddać Harvey’owi Phillips’owi; również
w kwestii przygotowania ludzi gotowych do słuchania tuby. Zawsze, stykając się
ze zjawiskiem przygotowania, możesz przewidzieć, że będziesz miał do czynienia
z pobudzeniem interesu. Nie mogę powiedzieć, jak dalece się posuniemy w
konkurencji z dźwiękami altu, czy sopranu. Chociaż uwielbiam słuchanie tub
powiem, że kiedy postawisz tubistę przed publicznością, będzie zadowolona
słuchając wielkiego artysty, niezależnie od tego, czy gra on na tubie, czy na
innym instrumencie. Czy chcieliby słuchać tego stale, to już zupełnie inna
historia. Zostawiam temat szeroko otwarty dla następnych pokoleń.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz