sobota, 25 kwietnia 2015

Mózg - Brian Frederiksen Song & Wind


Arnold Jacobs - Brian Frederiksen: Song & Wind tłum. Łukasz Michalski

Mózg

Ciało ludzkie jest jednym z najbardziej skomplikowanych organizmów na ziemi. Centralny system nerwowy, włącznie z mózgiem, kontroluje wszystkie organy ciała i umysłu. Jacobs czyni rozróżnienie między „komputerową działalnością mózgu”, wynikającą z anatomii, a „myślącą sekcją mózgu”. Ludzka inteligencja, czy, jak ją Jacobs nazywa, „myśląca sekcja mózgu” powinna być używana do radzenia sobie z życiem wokół nas, a nie do samoanalizy życia wewnątrz nas. {Zob. Elementy umysłowe: Myśląca część mózgu}

Jacobs porównuje panowanie nad ludzkim ciałem z kontrolowaniem samochodu. Pod maską jest wiele skomplikowanych układów: zasilania, chłodzenia, hamulcowy etc. Samochód zaprojektowano tak, że za pomocą prostego systemu kierowania można sterować skomplikowaną mechaniką samochodu.

W wywiadzie dla Jima Unratha z chicagowskiego radia WFMT- FM Jacobs wyjaśnia: „Jeśli budujesz jakąś maszynę, musisz przewidzieć dla niej panel sterowania. Kiedy go masz, nie sterujesz poszczególnymi funkcjami tej maszyny, ale istotne jest dla ciebie to, co chcesz za pomocą tej maszyny zrobić. W tym celu wysyłasz sygnał z panelu sterowania. Nasz panel sterowania znajduje się w mózgu. Nigdy nie gramy poszczególnymi tkankami, na przykład przeponą, ustami czy innymi narządami ciała. Gramy poprzez śpiew. Działamy jak motor na wiatr, wiatr, który jest naszym paliwem.

 „Jest taki poziom działania mózgu, który ja nazywam poziomem komputerowym - dziś wiemy, ze dzieje się to w okolicach powyżej pnia mózgu, gdzie znajduje się ośrodek koordynujący nasze ruchy. Wydajemy dyspozycję odnośnie zadania, które chcemy wykonać. Dobrym przykładem może być mowa. Używam bardzo skomplikowanych organów, nie wiedząc nic o nich. Mechanizmy kontrolne znajdują się w mózgu- bazują na już ukształtowanych uwarunkowaniach i przyzwyczajeniach. Stale wydaję dyspozycje. Ale nie mogę ich podzielić na polecenia dla poszczególnych organów ciała.” 

Jacobs często używa porównania z sięganiem po szklankę wody. „Nie myślisz o mięśniach w ramieniu, o bicepsie, o tricepsie. Nie skupiasz się na zrównoważeniu przyciągania ziemskiego, kiedy podnosisz szklankę. To są złożoności, którymi zarządza mózg. Do mózgu wysyłane jest proste polecenie napicia się wody ze szklanki i mózg kieruje tą skomplikowaną akcją. Byłoby stratą czasu analizowanie zawiłości, które mózg automatycznie wykonuje w podświadomości.”