niedziela, 29 listopada 2015

Lustro, pierścień ustnikowy

Arnold Jacobs - Brian Frederiksen: Song & Wind tłum. Łukasz Michalski


Lustro
Najprostszym może narzędziem, którego używa Jacobs, jest duże lustro. W jego pracowni znajduje się ono na wprost krzesła ucznia. Zachęca uczniów do przyglądania się ruchom swego ciała podczas gry na instrumencie. Wzmacnia to proces uczenia się, dzięki dołączeniu wzroku do innych zaangażowanych zmysłów.

Pierścień ustnikowy
Częścią ubioru Jacobsa jest pierścień ustnikowy. Ma go zawsze w kieszeni koszuli, razem z ołówkami, długopisem i latarką. Czułby się bez niego nagi! Przyrząd ten jest często błędnie nazywany wizualizerem zadęcia; ma on jednak zastosowanie szersze, niż tylko możliwość obserwacji czyjegoś zadęcia.


Pierścień ustnikowy usuwa bodźce starych (zwykle złych) przyzwyczajeń, dzięki czasowemu wyeliminowaniu ustnika i instrumentu. Jest pomocny w pobudzaniu bzyczenia oraz, w pewnym stopniu, w doskonaleniu intonacji. Rzeczywista jego wartość leży w izolowaniu drgających włókien mięśni warg podczas bzyczenia.




Drgający obszar musi być wyizolowany. Bzyczenie bez pierścienia powoduje drgania znacznie większego fragmentu warg, niż po przyłożeniu pierścienia. Jacobs zaleca bzyczenie tylko w niższej średnicy i przez bardzo krótki czas - maksymalnie dwie, lub trzy minuty. 



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz