David Vining - Jak przygotować etiudę

1. Określić tonację

2. Określić ogólny kształt, formę.

3. Zwrócić uwagę na sekwencje.

4. Analiza wewnętrznej harmonii.

5 Grać powoli nie robiąc żadnych błędów i zastosując powyższe uwagi.

Zastosujmy te uwagi w etiudzie. To jest jedna z moich ulubionych etiud ze zbioru „Etiudy w Kluczach na puzon” Władysława Błażewicza.

1. Określić tonację.

Ta etiuda jest w d-moll. Wszystkie nasze inne uwagi zależeć od wstępnej analizy tonacji; jeżeli stwierdzisz, że ta etiuda jest w F-dur następne kroki w pracy nad nią nie mają sensu. Zawsze spójrz na znaki przy kluczu i ostatnią nutę by określić tonację. Przeważnie ostatnia nuta określa tonację.

2. Określić ogólny kształt, formę.

To nie musi być skomplikowane, wszystko co naprawdę trzeba wiedzieć znajduje się jest w literze F. Jeżeli porównasz ten materiał z początkiem, zobaczysz że jest to to samo tylko że w literze F jest klucz tenorowy (to skuteczna metoda Błażewicza byśmy ruszyli głową!!!) Teraz porównaj litery B i G. Materiał jest dokładnie taki sam tylko że  litera G jest w kluczu tenorowy. Jeżeli kontynuujemy porównanie dwóch miejsc w muzyce, to można zauważyć że litera H to miejsce gdzie melodia zmienia się drugi raz. Jeżeli nauczysz się melodii dobrze pierwszy raz, to możesz to wykorzystywać wielokrotnie.

3. Zwrócić uwagę na sekwencje.

Sekwencje są powtórzenia małych myśli muzycznych na różnych stopniach. Na przykład, zobacz na takty w nawiasach w literze C. Fraza w drugim nawiasie jest powtórzeniem frazy z pierwszego nawiasu sekundę wielką wyżej. Sekwencja w literze D jest ułożona w nieco inny sposób, w tym przypadku mamy akord rozłożony D-dur a późnie akord rozłożony d-moll

4. Analiza wewnętrznej harmonii.

Spójrz na literę E, a zauważysz, że Błażewicz  daje tutaj akord dominanty septymowej w ramach przygotowań do powrotu tematu w literze F. Powtarzający się dźwięk b jest prostym nie akordowym sąsiednim dźwiękiem. Drugi tak w literze I, także daje nam bardzo wyraźne wskazanie na dominantę septymową tworząc akord. Zobacz na literę A i zauważ że wszystkie nuty w tym takcie należą do akordu d-moll z wyjątkiem gis. Ważne jest to by potraktować gis jako prosty koloryzujący dźwięk z poza akordu, i nie funkcjonuje jako część harmonii.

5. Grać powoli nie robiąc żadnych błędów i stosując powyższe uwagi.

Teraz spróbuj zagrać tą etiudę w tempie ćwierć nuta 50. Tak to nie błąd druku! Rozpocznij skupiony powoli, daj sobie czas przetrawić wszystkie powyższe uwagi, kiedy skończysz przyspiesz tempo, będziesz miał solidny fundament do wykonywania etiudy.